این عارضه نیاز به انجام مجموعهای از آزمایشها و بررسیهای پزشکی دارد. روشهای مختلفی برای تشخیص این بیماری وجود دارد که هر کدام به شناسایی دقیقتر علت و شدت این بیماری کمک میکند. در ادامه مهمترین روشهای تشخیص این عارضه آورده شده است:
آزمایشهای خون
آزمایشهای خون ابتداییترین و اصلیترین روش برای تشخیص این بیماری هستند. این آزمایشها شامل موارد زیر میباشند:
آزمایشهای عملکرد کبد: این آزمایشها بررسی میکنند که کبد بهدرستی کار میکند یا خیر. معمولاً سطح آنزیمهای کبدی مانند ALT (آلانین آمینو ترانسفراز) و AST (آسپارتات آمینو ترانسفراز) اندازهگیری میشود. افزایش سطح این آنزیمها نشاندهنده آسیب به کبد است.
بیلیروبین: سطح بالای بیلیروبین در خون میتواند به دلیل ناتوانی کبد در تجزیه آن منجر به زردی پوست و چشمها شود.
آنتیبادیها و مارکرهای ویروسی: این آزمایشها برای شناسایی علت ویروسی (مانند هپاتیت A، B و C) استفاده میشود. شناسایی مارکرهای خاص ویروسها کمک میکند تا نوع هپاتیت تشخیص داده شود.
فیبرواسکن
فیبرواسکن که نوعی تصویربرداری است برای اندازهگیری سفتی کبد و تعیین میزان آسیب به بافت کبد استفاده میشود. این روش میتواند به تشخیص فیبروز کبدی یا سیروز کمک کند و با استفاده از امواج صوتی مقاومت بافت کبد را اندازهگیری میکند. اگر قصد انجام
فیبرواسکن کبد در تهران را دارید میتوانید به مرکز تصویربرداری مجهز راد مراجعه کنید.
تصویربرداری
تصویربرداری به پزشک کمک میکند تا آسیبهای کبدی را بهتر شبیهسازی کرده و علت التهاب را بررسی کند:
سونوگرافی کبد: یکی از روشهای متداول تصویربرداری است که برای بررسی تغییرات ساختاری کبد و وجود مشکلاتی مثل کبد چرب یا سیروز استفاده میشود.
سیتیاسکن (CT scan): در برخی موارد سیتیاسکن برای مشاهده دقیقتر وضعیت کبد و شناسایی تغییرات غیرعادی در بافت آن بهکار میرود.
امآرآی (MRI): این روش برای بررسی دقیقتر بیماریهایی مانند فیبروز کبدی و سایر مشکلات کبدی استفاده میشود.
بیوپسی کبد
در برخی موارد خاص و زمانی که تشخیص دقیق نیاز به تأیید بیشتر داشته باشد پزشک ممکن است بیوپسی کبد را توصیه کند. در این روش نمونهای از بافت کبد برای بررسی در زیر میکروسکوپ برداشته میشود. بیوپسی بهویژه در مواردی که بیماری کبدی به دلیل علل ناشناخته یا برای ارزیابی شدت آسیب کبدی باشد استفاده میشود.
آزمایشات ژنتیکی و مولکولی
در برخی موارد نادر برای شناسایی بیماریهای ژنتیکی که میتوانند باعث بروز این عارضه شوند آزمایشات مولکولی و ژنتیکی انجام میشود. این آزمایشات ممکن است در تشخیص بیماریهای خاص مانند هپاتیت خودایمنی یا بیماریهای ذخیرهای کبد کمک کنند.
آزمایشهای ادرار
در برخی مواقع آزمایش ادرار برای شناسایی مشکلات اضافی مرتبط با کبد مانند بیلیروبین در ادرار استفاده میشود. تیره شدن ادرار میتواند بهعنوان یک علامت برای این بیماری عمل کند.