سنجش تراکم استخوان از چه سنی شروع می شود؟
سنجش تراکم استخوان یکی از آزمایش‌های مهم پزشکی است که نقش بسزایی در پیشگیری از پوکی استخوان و شکستگی‌های غیرمنتظره دارد. با گذشت سال‌ها و افزایش آگاهی نسبت به بیماری‌های مرتبط با کاهش تراکم استخوان، توجه به زمان‌بندی دقیق انجام این آزمایش از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده است.
تاریخچه خانوادگی: افراد دارای سابقه خانوادگی پوکی استخوان یا شکستگی‌های مکرر باید زودتر نسبت به سنجش تراکم استخوان اقدام کنند.
داروهای مصرفی: داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها که در طولانی مدت باعث کاهش تراکم استخوان می‌شوند، می‌توانند نیاز به بررسی زودتر این شاخص را ایجاد کنند.
بیماری‌های مزمن: بیماری‌هایی مانند دیابت، مشکلات تیروئید، و بیماری‌های التهابی مزمن از جمله عواملی هستند که در کاهش تراکم استخوان مؤثرند.
سبک زندگی: کم‌تحرکی، عدم مصرف کافی کلسیم و ویتامین D و مصرف الکل یا دخانیات از دیگر عوامل مؤثر هستند.
تغذیه نامناسب: رژیم غذایی فاقد مواد مغذی ضروری می‌تواند منجر به کاهش تراکم استخوان و افزایش خطر پوکی شود.
هر یک از این عوامل در کنار سن فرد می‌تواند به پزشک در تشخیص زودهنگام ریسک پوکی استخوان کمک کند. در نتیجه، توصیه می‌شود افرادی که دارای یکی یا چند مورد از عوامل خطر هستند، حتی در سنین پایین‌تر نسبت به جمعیت عمومی، آزمایش تراکم استخوان را در برنامه منظم خود قرار دهند. به عنوان مثال، زنان پس از یائسگی به دلیل کاهش سطح استروژن در معرض خطر بیشتری هستند و ممکن است نیاز به بررسی‌های مکرر داشته باشند. همچنین مردان نیز در صورت وجود عوامل خطر مشابه، نباید از اهمیت این آزمایش غافل شوند و باید با دقت وضعیت سلامت استخوان‌های خود را زیر نظر داشته باشند. بنابراین، تشخیص زمان مناسب برای آزمایش تراکم استخوان به‌صورت فردی و با در نظر گرفتن تمام عوامل مرتبط ضروری است.
عوامل مؤثر در تعیین زمان مناسب انجام تست
انتخاب زمان مناسب برای سنجش تراکم استخوان تنها بر اساس سن نیست، بلکه عوامل متعددی مانند تاریخچه خانوادگی، سابقه مصرف داروهای خاص، بیماری‌های مزمن، سبک زندگی و وضعیت تغذیه فرد در این تصمیم‌گیری دخیل هستند. از جمله مواردی که باید در نظر گرفته شوند می‌توان به عوامل زیر اشاره کرد:تاریخچه خانوادگی: افراد دارای سابقه خانوادگی پوکی استخوان یا شکستگی‌های مکرر باید زودتر نسبت به سنجش تراکم استخوان اقدام کنند.
داروهای مصرفی: داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها که در طولانی مدت باعث کاهش تراکم استخوان می‌شوند، می‌توانند نیاز به بررسی زودتر این شاخص را ایجاد کنند.
بیماری‌های مزمن: بیماری‌هایی مانند دیابت، مشکلات تیروئید، و بیماری‌های التهابی مزمن از جمله عواملی هستند که در کاهش تراکم استخوان مؤثرند.
سبک زندگی: کم‌تحرکی، عدم مصرف کافی کلسیم و ویتامین D و مصرف الکل یا دخانیات از دیگر عوامل مؤثر هستند.
تغذیه نامناسب: رژیم غذایی فاقد مواد مغذی ضروری می‌تواند منجر به کاهش تراکم استخوان و افزایش خطر پوکی شود.
هر یک از این عوامل در کنار سن فرد می‌تواند به پزشک در تشخیص زودهنگام ریسک پوکی استخوان کمک کند. در نتیجه، توصیه می‌شود افرادی که دارای یکی یا چند مورد از عوامل خطر هستند، حتی در سنین پایین‌تر نسبت به جمعیت عمومی، آزمایش تراکم استخوان را در برنامه منظم خود قرار دهند. به عنوان مثال، زنان پس از یائسگی به دلیل کاهش سطح استروژن در معرض خطر بیشتری هستند و ممکن است نیاز به بررسی‌های مکرر داشته باشند. همچنین مردان نیز در صورت وجود عوامل خطر مشابه، نباید از اهمیت این آزمایش غافل شوند و باید با دقت وضعیت سلامت استخوان‌های خود را زیر نظر داشته باشند. بنابراین، تشخیص زمان مناسب برای آزمایش تراکم استخوان به‌صورت فردی و با در نظر گرفتن تمام عوامل مرتبط ضروری است.
